وقتی از بیرون به رابطه ای نگاه میکنیم
شاید تعجب میکنیم بعدم قضاوت میکنیم!
چیزیو که دوس داریم میبینیم!اگه خودمو بزارم جای اونا شاید اینو نبینم اما ایا دوست داشتن دوستم این حقو به من میده که براش تصمیم بگیرم!؟
ایا خوشحالیه اون برای من مهمتره یا خوشحالیه خودم!بعضی وقتا باید ادما رو فراموش کرد!
به کسایی که دور و برتون نیستن فکر نکنین!گذشته رو باید گذاشت توی گذشته!
هنوز دلم برای خیلی از دوستای قدیمم تنگ میشه!به خصوص که من دیر به دیر از کسی خوشم میاد!اون چندتاییو که خیلی دوست داشتم هنوز دوست دارم!
اما جدا باید گذاشت خاطره های خوب همینطور خوب بمونن!نمیشه کسیو برای همیشه کنارمون نگه داریم!
خاطره ها ادمو تو گذشته نگه میدارن!
گریه ی ریحانا رو حتما گوش بدین.
دقیقا منم یه مرض (!!) دیگه دارم!
خیلی زود با همه رابطه برقرار میکنم، اونوخ خیلی سخت میشه اینکه یکی پیدا بشه که رفیق شیش شیشم بشه، وقتی هم که شد نمیتونم فراموشش کنم.
الان که دارم اینو میگم هیچ کسی نیست که احساس کنم میتونم بهش اعتماد کنم (یه جور بدگمانی حاد از نوع کوانتومیش :)) ).
ضمنا لینک دانلود این گریه رو بذار، من کجا پیدا کنم اینو!
لینک پ کو؟